In een koudgrijze wereld geworpen, van rechte lijnen en kortgeestigheid, worden de artiesten uitgenodigd om lateraal te denken.Elke keuze vloeit over in de volgende, waardoor een wervelende droom van beelden ontstaat.

Het begon met een beeld: een bos van stokken. Het ontwikkelde zich tot materiaal: twintig koolstofpalen variërend van 20cm tot 4m50 lang. Toen deed TeaTime wat ze altijd doen: onderzoek. Net als wetenschappers in een laboratorium hebben we uren geëxperimenteerd. Wat gebeurt er als ik dit hier weggooi? Wat gebeurt er als je het vasthoudt en ik schop het? Kunnen we ze allemaal zijwaarts in evenwicht brengen? Wat hebben we uit het onderzoek ontdekt?

We relateerden het meest met de situaties die ons in de val lokten, die ons een systeem gaven, dat ons regels gaf. We ontdekten dat hoewel we onderzoek deden met twintig stokken, de objecten niet op de voorgrond leken te komen. Ons onderzoek leek altijd gericht te zijn op de mens die de stokken in handen had en de relaties die de stokken tussen ons creëerden

En zo gebeurde het dat we uit een onderzoek met twintig objecten kwamen met een stuk over de strijd van drie mensen. Gevangen van systeem tot systeem, gefascineerd door niet-lineair denken en inventieve manieren om te ontsnappen, zaten we in een stuk dat meer zei over de mensheid en onze staat als individuen dan we ooit hadden kunnen bereiken als we het vanuit een andere invalshoek hadden aangepakt.

Strijd, cirkels, kwetsbaarheid, verbindingen, lijnen, gevangen, systemen, regels, humor, verstand, spelen. Dat is LINEAR.

CREDITS Muziek: Julian Vogel Coach: Pia Meuthen Licht: Wout Hoste Outside eyes: Foucauld Falguerolles and Darragh McLoughlin Co-Producties: Festival Circolo, Theater op de Markt Support: Makershuis Tilburg, Makersfonds Tilburg, Panama Pictures, BURO PIKET, Circus Centrum, PLAN Brabant, Dommelhof, IACC, Dance Ireland, Shawbrook Dance